CAROLUS

I.

CAROLUS

Borromaeus, Archiepiscopus Mediolanensis, nepos ex sorore Pii IV. natus est, A. C. 1538. Obiit A. C. 1584. a Paulo V. Beatis adscriptus. Godeau, Car. Biscapo et Ripamontius, in eius vita.

II.

CAROLUS

Dux Duracinus, fil. Iohannis Siculi, nepos Caroli II. Praefectus Neapolis, sub Iohanna, Andreâ Hungarô straugulatô Aversae, capite plexus eodem in loco, operâ Ludovici fratris eius. A. C. 1347. Summonte, Hist. Neapolit.

III.

CAROLUS

cognomine Bellator, natus A. C. 1433. successit patri Philippo Duci Burgundiae, A. C. 1467. in Leodienses rebelles nimis rigidus, iunctus dein Ludov. Delphino plurimorum Galliae malorum causa. Lotharingiâ postmodum occupatâ, vicinis formidabilis, ad maiora aspiravit. Quare Helvetii subiugandi eraut, occasio currus pellibus ovinis onustus, quem Iacobus Sabaudus, Romontii comes, retinuerat. Sed belli, non qualem optâsset, exitus. Vide infra. Ex Isabella, Caroli Borbonii, filia, pater Mariae, quae amplissimam hereditatem, in familiam Austriacam intulit, nupta Maximiliano I. Cominaeus, l. 5. Gaguin. l. 10. Hic Dux Burgundiae potentissimus, primum Carolensis Comes appellatus, variâ fortunâ cum Ludovico undecimo Francorum Rege, Eburonibus, Helvetiis bellum et pacem exercuit: tandem vero, postquam binis cladibus ab Helvetiis afflictus, ad Muratum innumeros milites, ad Grandissonem thesauros suos perdidisset, ad Nanceium, a Renato Lotharingiae Duce pugnâ superatus, et interfectus est, A. C. 1477.

IV.

CAROLUS

cognomine Bonus, fil. Canuti, Daniae Regis successit Balduino VII. Flandriae Comiti, natus ex filia Roberti Frisonis. Brugis, in templo S. Donatiani, a suis occisus. A. C. 1127.

V.

CAROLUS

fil. Caroli II. Rex Aquitaniae, coronatus, A. C. 855. Obiit, A. C. 866. Item, fil. Caroli VII. caput Ligae Boni publici, A. C. 1465. Obiit A. C. 1472. cum veneni a Monacho quodam Benedictino propinati suspicione. Item, Comes Eusianus, Par Franciae, in proelio ad Azincourt, captus. Obiit A. C. 1472. Item, Comes Alenconius, fil. Caroli Valesii, in pugna Cresciacensi, occisus, A. C. 1346. Item, ultimus Dux Alenconius, fil. Renati, post mortem Ludovici XII. pro primo principe regii sanguinis agnitus. Obiit A. C. 1525. Item, filius Ludovici, nepos Caroli V. in Anglia ann. 25. captivus, obiit A. C. 1465. pater Ludovici XII. Item. Comes Encolismae, fil. Iohannis Autelianensis, obiit A. C. 1496. pater Francisci I. Item Dux Borbonius, obiit A. C. 1456. ex Agnete Burgundica, 11. liberorum parens. Item, Connestabilis Franciae, ex Ducibus Borboniae, transiit ad Carolum V. Imperatorem in expugnatione Romae mortuus, A. C. 1527. Item, primus Dux Vindocinus, pater Antonii Navarrae Regis obiit A. C. 1537. Item, Comes Suessionum, Par et magnus Galliae Magister, filius Ludovici Condaei, obiit A. C. 1612. Item, Princeps Rupi-Sur-yonius, obiit A. C. 1555. Item Carolus Borbonius, Dominus de Carency, A. C. 1493. Vide Morerium.

Reges Hispaniae vide Carolus V. Imperator.

Reges Navarrae.

VI.

CAROLUS

fil. Ernesti, qui Durlacensis lineae conditor fuit, A. C. 1556. in ditiones suas Religionem Euangelicam publice introduxit, mutuatus a vicinis Doctores, qui Ecclesias instruerent: sororium Albertum Brandeburgicum proscriptum recepit, contra Reformatos operam militarem Galliae Regi praestans, praelio Montconturio interfuit. Obiit A. C. 1577. Pater, ex secunda coniuge Anna Palatina Ernesti, Friderici, Iacobi et Georgii Friderici: qui fratribus superstes solusque tandem haeres, inter filios quoque Carolum habuit, qui in Galliam pro Germanis Principibus iturus, exstinctus est A. C. 1625. frater Friderici natu maioris, quô natus Fridericus A. C. 1616. et Carolus Magnus: quorum is Fridericum Magnum suscepit et Carolum Gustavum, iam Imperatoris militem; hic militare genus totâ fere vitâ Suecicis auspiciis sectatus, in clade Schlangii a Piccolomineo et Mercio in superiore Palatinatu circum venti, una captus est A. C. 1641. In Polonico dein bello iterum stipendia fecit, ac ibi in praelio Warzoviensi, Regi, cui acceptissimus fuit, vitam servavit: Defunctus non multo post, A. C. 1658. relictô ex Maria Iuliana Hohenloica filiô Carolo Fridericô, qui ad Pontificios transiens militari vitae se addixit, in ipso aetatis flore exstinctus A. C. 1677.

VII.

CAROLUS

fil. Ferdinandi Archiducis Austriae (ex Philippina Welseria, eleganti ingeniô et formâ, patriciâ Augustanâ, quam Ferdinandus clam Patre sibi sociaverat) successione paternâ exclusus, aegre Burgoviam obtinuit, Marchio Burgoviae insignitus. Ab A. C. 1593. in bello Turcico Caesari meruit, bienniôque post, demandatam a Carolo Mans feldio exercitus curam, cum Iohanne Mediceo suscepit. Cum frater Audreas Cardinalis ac Episcopus Constantiensis Belgium regeret, eôdem descendit, et Sibyllam Clivensem duxit, sed sterili matrimoniô. Idem quoque nomen fuit filio minimo natu Alberti Ducis Megapolitani, qui post Fratrem Christophorum Episcopus Razenburgius, et a nepote Iohanne liberorum tutor relictus, Ducatum administravit, exstinctus A. C. 1610. Item Duci Monsterbergico, genero Iohannis Ducis Sagano - Glogovii ultimi. Fuit quoque Carolus Victor, filius Henrici iunioris Ducis Brunsuicensis, lineae Guelferbitanae, patris in exilio primum, dein captivitate socius, etc. Vide Phil. Iac. Spenerum, Sylloge Geneal. Histor. passim.

VIII.

CAROLUS

fil. Iacobi Marchionis Badensis, mortui A. C. 1453. a fratre Bernardo, qui vitam monasticam est amplexus, administrationem traditam suscepit: a Friderico Palatino, cum quo ei bellum, cum fratre Georgio atque Ulrico Wirtenbergico victus captusque multa lytri nomine Palatinis relinquere coactus est: obiit A. C. 1475. ex Catharina Austriaca pater Alberti, Friderici Episcopi Ultraiectini et Christophori, qui Patris successor fuit, quô inter alios Carolus Canonicus natus est.

IX.

CAROLUS

fil. Roberti, nepos Caroli II. Dux Calabriae, pepulit Siciliâ Fridericum, Trinacriae Regem, qui cum Castruccio et Gibellinis Roberto Regi insidias struxerat. A Florentinis urbis suae Praefectus assumptus, obiit A. C. 1328. aetat. 31. Sub Eleazaro Comite Ariano, Ephoro suo, tantum profecit, ut Petrarchae verbis, fortitudinem Caroli I. liberalitatem Caroli II. prudentiam Pareniis, cum exacta Iustitiae observantia in se uno coniunxerit. Ex Maria, Caroli Valesii filiâ, praeter alios, Iohannae parens, quae Roberto successit. Petrarcha l. 10. Ep. ad Donat. Summont. Hist. Neap. Bouch. l. 9.

X.

CAROLUS

minimus natu fil. Wolfgangi Ducis Bipontini, fratres habuit Philippum Ludovicum, cui Neoburgicus Principatus et Iohannem, cui Ducatus Bipontinus obtigêre: ipse, cum sustentatio eius fratris Iohanni et ita Principatui Bipontino assignata esset, postea A. C. 1586. Bircofeldiam ditionem obtinuit. Decessit mature A. C. 1600. a litetarum et pietatis studio celebratus. Pater Georgii Wilhelmi, Friderici et Christiani: quorum primus ex Dorothea Solmensi suscepit Carolum Ottonem A. C. 1625. tertius e Magdalena Catharina Bipontina, praeter Christianum, Iohannem Carolum genuit A. C. 1638. ambos rei bellicae gloriâ illustres.

XI.

CAROLUS

primogenitus Caroli M. Rex Franciae Orientalis, testamentô Patris dictus, A. C. 806. magnâ diligentiâ reliquiis Idololatrarum, e Germania exstirpandis, incubuit, vicit Bohemos, Duce illorum Lechô occitô, superavit Slavos Sorabos, trans Albim habitantes. Obiit improlis, A. C. 811. Eginhart. in vita Caroli M. Aimoin. l. 4. Hist. Gall.

XII.

CAROLUS

seu potius Carolinus Romanus, species monetae, apud Macrum in Hierolex. Item moneta Anglica, valens tredecim libras, solidos quindecim. Richel.